นุ ๒ หมายถึง (โบ) ใช้เสริมแทรกเพื่อให้พยางค์สละสลวย เช่น พฤกษในนุพงไพร.(สมุทรโฆษ).
ว. ยุ่ง, นุ่ง ก็ว่า.
ว. ยุ่งเหยิง.
ว. เกี่ยวพันกันยุ่ง เช่น ลูกหลานนุงนัง หนี้สินนุงนัง, พันกันยุ่ง เช่นด้ายยุ่งนุงนัง.
ก. ใช้ผ้าปกปิดกายท่อนล่าง เช่น นุ่งผ้าถุง นุ่งกางเกง, แต่เดิมหมายความว่า ปกปิดร่างกายท่อนบนก็ได้ เช่น นุ่งเสื้อ.
ก. นุ่งผ้าถุงสูงปิดอก.
ก. แต่งตัวพอสมกับฐานะ.
ก. นุ่งผ้าแล้วม้วนชายผ้านุ่งสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว.